Tuesday
ஒரு திருட்டும் சில தொலைபேசி அழைப்புகளும்
இந்தியா புறப்பட இன்னும் இரண்டு நாட்கள் இருந்தன . வழக்கம் போல் வார
இறுதியில் அம்மா அப்பாவுடன் பேசினேன் . அப்பா என்றைக்கும் போல்தான்
பேசினார் . அம்மாவின் பேச்சில் சிறிது உற்சாகம் குறைந்து வருத்தம்
தொனித்தது . "என்னம்மா , 'டல் 'லா பேசுறீங்க ? தூங்கிட்டு இருந்தீங்களா
?" என்று கேட்டதற்கு "அதெல்லாம் இல்லை " என்றார்கள் . பேசி
முடித்துவிட்டு அடுத்ததாக சென்னையிலிருக்கும் சித்திக்குத் தொடர்பு
கொண்டேன் . சித்தி பேசிக்கொண்டிருக்கையில் "ஊரில் அம்மாவுக்குப் பேசினாயா
?" என்றார் . "பேசினேன் . அம்மா கொஞ்சம் டல்லா பேசினாங்க . என்னன்னு
கேட்டதுக்கு ஒண்ணும் இல்லன்னு சொல்லிட்டாங்க . அப்பா எதுவும்
திட்டியிருப்பாரோ ?" என்றேன் . சித்தி தொடர்ந்தார் "அண்ணன் மகன் ,
பொடியன் போட்டிருந்த செயினை யாரோ திருடிட்டு போயிட்டானாம் . வீட்ல அப்போ
அம்மா மட்டுந்தான் இருந்தாங்க போல . அதான் அப்பா திட்டிருப்பாரு " .
அம்மாவின் வருத்தம் என்னைக் கவலையில் ஆழ்த்தியது . அவரால் என்ன செய்ய
இயலும் . குழந்தையின் கழுத்தில் தேவையில்லாமல் நகையை அணிவித்தது அண்ணி
செய்த தவறு . இந்த இராமநாதபுரத்துப் பெண்கள் வழக்கம் ஏன் இவ்வளவு
மோசமாயிருக்கிறதோ? நகை அணிந்து கொண்டுதான் இந்த உலகில் பிறந்தவர்கள் போல,
நகை ஆசைக்கும் ஒரு அளவு வேண்டாமா? தாங்கள் நகை சுமப்பது போதாதென்று
குழந்தைகளுக்கும் போட்டுவிட்டு அழகு பார்ப்பது ?படித்த மக்கள் தானே .
மறுநாளும் ஊருக்குத் தெலைபேசியில் தொடர்பு கொண்டு அம்மாவுடன் பேசினேன் .
"என்னம்மா , பொடியன் நகைய எவனோ திருடிட்டு போயிட்டானா ?" என்றேன், அம்மா
ஆச்சரியப்பட்டவாறே " உனக்கு யார் சொன்னா ?" என்றார்கள். " இன்டெர்நெட்-ல
போட்ருந்தான்" என்று விளையாட்டாய்ச் சொல்லச் சிரித்தார். " முந்தா நாள்
ஒருத்தன் வீட்டுக்கு வந்து மாதவ அண்ணனைத் தெரியும்னு சொல்லிட்டு வந்தான்.
முத்துப்பேட்டைல ஏதோ கடையில் வேலை பாக்கிற பையன்னு சொன்னான். எதோ வழி
தவறி நம்ம ஊருக்கு வந்துட்டுதா சொன்னான் . ஊருக்குத் திரும்பிப் போகக்
கொஞ்சப் பணம் வேணும்னு கேட்டான். அப்பா வெளில போயிருந்தாங்க. அப்பா
வந்தவுடனே கேட்கச் சொல்லிட்டு அவன வீட்டுக்கு முன்னால இருந்த பெஞ்சுல
உக்காரச் சொல்லிட்டு நான் தோட்டத்தில காய் பறிக்கப் போயிட்டேன்.
பொடியன் வெளில வெளயாடிட்டு இருந்தான் , நான் திரும்பி வந்து பார்த்தா
அவன் கடத்தெருவுக்குப் போயிட்டு திரும்பி வரேன்னு சொல்லிட்டு
போயிட்டான். நேத்துத் தான் கவனிச்சோம், பொடியன் கழுத்துல போட்ருந்த
நகையக் காணோம் " என்று அச் சம்பவத்தை அம்மா விவரித்தார். பின்பு பேச்சு
என் பயணம் குறித்துத் திரும்பியது. எப்போது விமானம் புறப்படுகிறது,
சென்னையை அடைய எவ்வளவு நேரமாகும் என்றெல்லாம் விசாரித்துக்
கொண்டிருந்தார் .
முத்துப்பேட்டையில் , இரண்டாவது அண்ணன் காவல்துறை உதவி ஆய்வாளராய்ப் பணி
புரிகிறார். அவரது பெயரைச் சொல்லிக்கொண்டு வந்து திருடிக் கொண்டு சென்றது
ஆச்சரியமாய் இருந்தது, இத்தனைக்கும் எங்கள் ஊர் திருட்டு நடக்கும்
அளவுக்குப்பெரிய ஊரும் அல்ல .
பன்னிரெண்டு மணி நேரப்பயணத்தில் சென்னையிலிருந்தேன் . அலுவலகப் பணி
காரணமாய் உடனே ஊர் செல்ல முடியவில்லை .
தினமும் அம்மாவுடனும் அப்பாவுடனும் தொலைபேசினேன்.
முத்துப்பேட்டையிலிருந்து போலீஸ் அண்ணன் விசாரித்துச் சிறிது தகவல்
திரட்டியிருந்தான் . ஊரில் இருக்கும் மூத்த அண்ணாவிடம் திருடிச்
சென்றவனைப் பற்றிய விவரங்களைக் கொடுத்திருக்கிறான். ஊரில் அண்ணாவிடம்
பேசியபோது எங்கள் ஊருக்கு அருகிலுள்ள ஒரு குக்கிராமத்தைச் சேர்ந்த பையன்
, இன்னாரின் மகன் என்றெல்லாம் தகவல் கிடைத்ததாகச் சொன்னார். மறுநாள்
அவ்வூருக்குச் சென்று விசாரித்துவிட்டு வரப் போவதாகச் சொன்னார்.
மறுநாள் இரவு பேசுகையில் அண்ணனிடம் கேட்டேன் "என்னண்ணா , இன்னிக்கு
போனீங்களா ?" ."போனேன். அந்தப் பையன் இருந்தான். நானும் என்னோட பிரண்டும்
வண்டில போனோம். எங்களப் பாத்ததும் காட்டுக்குள்ள ஓடியே போயிட்டான்.
இருபது வயசு கூட இருக்காது. அந்தப் பையனோட அப்பாவப் பாத்துப் பேசினோம்.
இந்த மாதிரி உங்க பையன் எங்க வீட்டுக்கு வந்து பொடியனோட தங்கச் செயினத்
திருடிட்டுப் போயிட்டான்னு சொன்னோம். அவரு ரொம்ப வருத்தப்பட்டாரு.
'வீட்டுக்கு அடங்காமத் திரியிறான். எது சொன்னாலும் கேக்க மாட்டிக்கான்.
முத்துப் பேட்டையில் ஒரு கடையில் வேலைக்குச் சேத்து விட்டேன். அங்க
இருந்தும் ஓடி வந்துட்டான். திருட்டுப் பழக்கமும் சேர்ந்துருச்சு. நீங்க
போங்க. அவன் திரும்பி வந்ததும் நான் விசாரிக்கிறேன்' அப்படீன்னு
சொன்னாரு. அந்த ஊருக்குள்ள கேட்டதுல ரெண்டு மூணு நாளா தண்ணியடிச்சுட்டு
உளறிக்கிட்டு இருந்தான்னு சொன்னாங்க. நாளைக்கு அவனோட அப்பா நம்ம
வீட்டுக்கே வந்து தகவல் சொல்றதா சொல்லிருக்காரு" என்றார் அண்ணன்.
அடுத்த நாள் அப்பாவிடம் பேசிக்கொண்டிருக்கையில் சொன்னார். " அந்தப்
பையனோட அப்பாவும் அந்த ஊர்க்காரங்களும் இன்னிக்கு நம்ம வீட்டுக்கு
வந்திருந்தாங்க" என்றார். "என்ன சொன்னாங்க ?" என்றேன். " செயினத்
திருடிட்டுப் போயி அருப்புக்கோட்டையில் ஒரு நகைக் கடையில் அடகு
வச்சுருக்கான் , கிடச்ச பணத்தில சாராயம் குடிச்சிட்டு நல்லா
செலவழிச்சிருக்கான். அவனோட அப்பாவப் பார்க்கறதுக்கு ரொம்ப பாவமா இருக்கு
, சம்சாரிங்க தான், காட்டு வேலை செஞ்சுதான் பொழைக்கிறாங்க போல " என்றார்.
நகையை எப்பிடியாவது அடகுக் கடையில இருந்து மீட்டுக் கொண்டு வந்து
கொடுப்பதாகவும் , போலீஸிடம் சொல்லிவிட வேண்டாமென்றும் அப்பாவிடம் அந்த
ஊர்க்காரர்கள் உறுதியளித்ததாக அப்பா சொன்னார்.
அலுவலக வேலைகள் முடித்து ஊர் செல்வதற்கு நானும் என் மனைவியும் தயாரானோம்.
தீபாவளிக்கு இன்னும் இரு நாட்களே இருந்தன. அப்பாவிடம் மீண்டும்
பேசியபோது மதுரைக்கு எப்போது விமானம், கார் எப்போது அனுப்ப?
என்றெல்லாம் கேட்டுக் கொண்டிருந்தார். திடீரென்று ஏதோ நினைவு வந்தவராக,
" செயினை திருப்பிக் கொடுத்துட்டாங்கப்பா" என்றார். "அருப்புக் கோட்டை
அடகுக் கடையிலிருந்து வாங்கிட்டு வந்து திருடிட்டுப் போன பையனோட அப்பா
சாயங்காலம் கொண்டுவந்து குடுத்துட்டுப் போனாரு. கடன் வாங்கித்தான் நகைய
மீட்டுக் குடுத்திருக்காரு. தீபாவளி செலவுக்குக் கூட பணம் இல்லைன்னு
அழுதாரு. பார்க்க ரொம்பப் பாவமா இருந்துச்சு. சரி , செலவுக்கு வச்சுக்கச்
சொல்லி ஒரு ஐநூறு ரூபாய் பணம் கொடுத்தேன்" என்று சொன்னார்.
இரு நாட்கள் கழித்து ஊருக்குப் புறப்பட்டோம். ஒரு மணி நேர விமானப் பயணம்
தொடர்ந்து இருமணி நேர கார்ப் பயணம். வீட்டினை அடைந்தபோது இரவு பத்து
மணியாயிற்று. ஒரு வருட இடைவெளியில் அனைவரையும் மீண்டும் சந்திக்கும்
நிகழ்வு. தூக்கக் கலக்கத்தில் எழுந்துவந்து என்னைப் பார்த்துச்
சிரித்தான் பொடியன். அவன் கழுத்தில் தொங்கிய தங்கச் சங்கிலி விளக்கின்
ஒளியில் மின்னிய
Saturday
The Black Superman
This appears to be an interesting documentary. I like it that the narrative is from the view point of the opponents.
A song from my childhood:
by Johnny Wakelin & the Kinshasa Band
This here's the story of Cassius Clay
Who changed his name to Muhammad Ali
He knows how to talk and he knows how to fight
And all the contenders were beat out of sight
Sing, Muhammad, Muhammad Ali
He floats like a butterfly and stings like a bee
Mohammed, the black superman
Who calls to the other guy I'm Ali catch me if you can
Now all you fight fans, you've got to agree
There ain't no flies on Muhammad Ali
He fills the arena wherever he goes
And everyone gets what they paid for
Muhammad, was known to have said
You watch me shuffle and I'll jab off your head
He moves like the black superman
And calls to the other guy I'm Ali catch me if you can
He says I'm the greatest the worlds ever seen
The heavyweight champion who came back again
My face is so pretty you don't see a scar
Which proves I'm the king of the ring by far
Sing, Muhammad, Muhammad Ali
He floats like a butterfly and stings like a bee
Mohammed, the black superman
Who calls to the other guy I'm Ali catch me if you can
Sing, Muhammad, Muhammad Ali
He floats like a butterfly and stings like a bee
Muhammad, the black superman
Who calls to the other guy I'm Ali catch me if you can
I'm Ali catch me if you can
source: Lyrics-Top.com, Firstshowing.net
Friday
Oho Ladies review Ayan
The request was to review the movie in one line hoping against hope that plot details won’t be spilled. I underestimated their skill set. If any aspiring director wants help with their one line story narration, please contact the Oho ladies.
HurricaneC: An entertainer with rich visuals and well choreographed (whats the right word?) fights. But there was one song too many for sure!
Thalaivi: Decent movie with classic cinematography, locations.. and of course SURIYA. And ohh, 'Technology' too.
GCMS: Surya again proved, he is still a mass hero. Very first stunt sequence kalakitanga.... Second half of the movie seemed to be dragging. Ninje Ninje...song cinematography was excellent.
Apoorva Sahodhiri: The story is all about a charming and educated hero(Surya) who works for a smuggler(Prabhu) but turns out to be …
(major spoilers revealed at this point)
…while Viewers are educated how the criminals are smuggling diamonds and drugs.
Extras:
Movie is not lengthy but with expected twist and turns (Then they are not twists any more LOL).
LOL? Must be LEL (Laughing Evil Laugh)
Stunt sequence and graphics are outstanding.
Harris musical score on songs works good.
Antony’s editing is wonderful. Africa is colorful from the camera views.
SURYA has done great and with his six pack abs ;) . Costume designer has
done great job:)
Prabhu and Jagan have done well. Tamannah has to go a long way.
Can see the movie once.
While the ladies were gushing over Surya, Oho guys were responsibility personified – taking care of the kids, humanity, future etc
re⋅spon⋅si⋅bil⋅i⋅ty [ri-spon-suh-bil-i-tee]
–noun, plural -ties.
1.
the state or fact of being responsible.
2.
an instance of being responsible: The responsibility for this mess is yours!
3.
a particular burden of obligation upon one who is responsible:the responsibilities of authority.
4.
a person or thing for which one is responsible: A child is a responsibility to its parents.
5.
reliability or dependability, esp. in meeting debts or payments.
—Idiom
6.
on one's own responsibility, on one's own initiative or authority: He changed the order on his own responsibility.
re⋅spon⋅si⋅bil⋅i⋅ty [ri-spon-suh-bil-i-tee]: Oho guys
Wednesday
Thalaivar enters The Office
Sort of.
I was watching this episode of Steve Carrell’s The Office and have sufficient reason to believe that Rajinikanth was mentioned in the sitcom.
Sample the following dialog exchange:
Kelly: You know what my middle name is? Rajinigandha! And I hate it! I hate it!
Kevin: I thought Rajinigandha was a boy’s name.
They are obviously referring to Rajinikanth.
And that’s how, like a Ninja, Rajinikanth has crept into prime time US television.
Is Shankar behind this surreptitious marketing ploy for Iyandhiran? Maybe. Maybe.
Do I need help? Definitely. Definitely.
Tuesday
Susan Boyle - my new idol
Inspiration and elation comes from the strangest sources at times
Use this L.I.N.K as embedding appears to be disabled.
You can never deny talent.
I dreamed a dream in time gone by
When hope was high
And life worth living
I dreamed that love would never die
I dreamed that God would be forgiving.
Then I was young and unafraid
And dreams were made and used
And wasted
There was no ransom to be paid
No song unsung
No wine untasted.
But the tigers come at night
With their voices soft as thunder
As they tear your hope apart
As they turn your dream to shame.
And still
I dream he'll come to me
That we will live the years together
But there are dreams that cannot be
And there are storms
We cannot weather...
I had a dream my life would be
So different form this hell I'm living
so different now from what it seemed
Now life has killed
The dream I dreamed.
Monday
Tuesday
Prose in praise of AR
“Thank God its Friday? Whoever came up with that phrase?”, he asked himself one more time. It had been a rather stressful day. He couldn’t remember when Thursday had ended and where Friday began. The date line faded amidst cross-country conference calls; Phone calls that tried to put out a major fire and retain a major customer. The day and the work week was thankfully over – only embers and mild embarrassment remained from the situation. He dragged his heavy legs to the car standing alone in the parking lot. After tossing his trusty bag on the passenger seat, he eased the car into the deserted streets and finally on to the highway.
Smooth sailing for a full five minutes and then a sea of red; Brake lights everywhere. He was too tired to play the lane switching game. He just settled his right foot on the brake and stared intently at the license plate of the truck in front of him. “Maybe I’ll call someone and while away the time”, he thought to himself. The cell phone was in the bag that was just out of his reach. He tried leaning towards his bag which inadvertently made the car move forward a little. He panicked and gave up on that effort. Radio – at least I can have a one way conversation – he mused and switched on the talkathon. Three different favorite stations were cribbing over the economic downturn. The music stations had all synched up on advertisements. Is the iPod there? – he glanced at the coffee holder. Hooray for little mercies – there it was the 2 GB freebie he had got two years ago through a friend. It still played all right but looked like it had spent some time under the car’s wheels. It still played all right – that was the key. He had purchased an album the beginning of the week and hadn’t bothered to listen to even one song.
Delhi 6
Rahman was everywhere the past two weeks. He was quietly showing up at the Golden Globes, BAFTA and a few other award shows that seemed to have been put together for the first time. Rahman had already won in every one of those award shows. That warmed his heart a little bit. “Good for him. Jai ho!” he passed a mental note of appreciation to AR. He randomly chose a song from the album and continued staring intently at the slow moving traffic. A drop of rain splattered dramatically across the windshield. The first of the conquerors staking claim on a new land. Will more come? He leaned and looked up at the sky. The dark clouds, if they were there, were well camouflaged against the dark sky. A few more drops now gave company to the pioneering drop. He went back to staring at the brake lights. The song was ‘Dil gira dafathan’ – according to the marquee in the player. – and it was playing unobtrusively in the background. Another new playback singer for sure – he thought to himself – maybe the joke that Rahman walks down the streets in disguise and picks random people to sing his songs has some truth in it. What IS Dafathan anyway? These Hindi songs are getting to sound more foreign than Desi – he lamented man hi man. Dil gira Dafathan – The heart fell Dafathan? - maybe Dafathan is the squishy sound a bloody heart makes when it is dropped to the floor – he chuckled at his own gross humor. His mirth was cut short by stronger signals reaching his brain via the ear drums. Wait a minute… this was actually good. He clicked the relevant button to make the song play back from the beginning.
The music evoked all sorts of memories for him. The first time the strands of Roja thrilled his senses was an evergreen time – he was on a picnic with his high school friends soaking in the beauty of Manjolai hill station. They hadn’t stopped playing the movie’s songs for the rest of the academic year. He mulled on his friends from what seemed like a previous life. That year was a transition in many ways – end of school life – moving out of the house – responsibility kicking its way in – new music from a newcomer.
He broke away from his reverie. The song that had consumed his car was now in repeat mode and had started playing from the beginning again. As if on cue, the traffic started moving with the crescendo of the instruments. Will the first strands of the guitar in this song inspire a new generation as the ones from Ilaiyaraja’s “Sendhoorapoove” did for a previous one? Without a visual aid, this particular song, dil gira dafathan, somehow triggered images of the song “En vaanile ore ven nila” - specifically the slogan “Music the life giver” from a carefree Rajinikanth’s T-shirt flashed across his inner eye. Thoughts of content and hope warmed his soul as he continued his journey home – to loved ones – to a weekend of music and relaxation and of course the Oscars. Thank God its Friday!
Musical support: singingphotons.net
Wednesday
Cinema – March
TV
Tropic Thunder:
Drowned by hype. It had a few laughs but it was not as funny as I expected it to be. Tom Cruise was the funniest.
At the movies
Watchmen:
An adult superhero movie. Strictly okay. Karadi’s one-liner summed it up - ‘Kadisiyila idhu oru oya padama?’
Online
Maltese Falcon:
I have read the story of course. Didn’t get the plot in its entirety then. Didn’t get it after watching the movie. The movie is a bit of a cultural icon – Sam Spade, the character, is practically the guiding light for film noir. “you’re a good man, sister” – is often quoted. Fat Man and Little Boy – character names used to identify the bombs that hit Japan – it doesn’t get more iconic than that.
The Man who knew too much:
The most bollywood-ish of Hitchcock movies I should say. Good narrative but the ending is a bit dated – especially for someone used to a healthy does of Indian movies. The ‘Que sara sara’ tune is well used.
Justice League: The New Frontier:
Superman is under-used but overall a nice comic book movie. Need them once in a while.
Gonzo: The Life and Work of Dr. Hunter S. Thompson
Nicely told documentary but it did not work for me.
a) I haven’t read any of Hunter Thompson’s work. My mistake.
b) I think the literary crowd tends to glorify non-conformists a bit too much in this country.
Laakhon ki baath
A delightful Basu Chatterjee comedy. Interesting in a way that there are no ‘good’ people in the movie. Everyone is shady at some level.
Transsiberian
On hindsight, there is not much of a plot. However, the build up of suspense and atmosphere was expertly done. Good thriller.
The Magnificent Seven
The movie that was inspired by Akira Kurosawa’s Seven Samurai which also inspired Sholay. Western drama that would have thrilled me in the teen years now just a tick on my check list.
88 Minutes
It pains me to see Al Pacino in these stupid movies.
DVD
Saw
It is as gory as any prime time episode of a crime serial. Nice twist at the end. Didn’t see it coming.
Blood Diamond
I like it when a movie tackles a serious subject by focusing on the issue rather than use any of the actors’ histrionics. The movie sucks you into Sierra Leone and its issues.
Seabiscuit
A grieving father, a lonely horse whisperer, a partially blind jockey and a stubborn race horse – together they lifted the spirits of America during the Great Depression. Where is the Seabiscuit of this age?
Movie of the month:
Blood Diamond