Haunted Cabin

Haunted Cabin, originally uploaded by DeepTrance.

This was certainly my kinda holiday. Short drive up to South Lake Tahoe (somehow disbanded from the others in the first 20 minutes and caught up with them a couple of hours later), just managed to avoid the 'storm', indoors for almost all of 4 days, food, movie talk, movie quiz and back.

The cabin was an excellent retreat. Check out the details at Tahoe Chalet.

Snow fight

An exclusive video from oho productions

Doordarshan Theme

I have this wild wish that my PC should boot to the Doordarshan theme complete with logo and music.

This video was mentioned in cricinfo commentary of all the places

Mahabharath reloaded or Bhimsen Begins

Bhimsen by Prem Panicker

My rating: 5 of 5 stars Mahabharath always fascinates me. There is a story for everyone in this epic. Just when I was getting impatient with the literary material coming my way, I stumbled upon Prem Panicker's retelling of MT Vasudevan Nair's "Rendamoozham". I'd felt a similar "oh yes" moment when I read the translation of Vishnu Sahasranamam which is a chronicle of Bhisma's talks with Yudhistra. Among these workds, I get the comfort of a known story while still being thrilled by a new narrative. Bhimsen/Rendamoozham is Mahabharath from Bhima's point of view. When the reviewer at blogbharathi.com mentioned that Rendamoozham can mean "second best", it caught my attention. How can Bhima survive under the overbearing presence of Yudhishtra and Arjuna? The answer is a gritty saga and is available among the pages of 'Bhimsen'. Bhimsen is not your Amar Chitra Katha-like version of the great yarn. It is cold, logical and contemporary in many ways. I've secretly admired scifi explanations such as the Kauravas being the first known case of human cloning and Karna's use and throw weapons were nuclear in nature. The supernatural mythological ethereal happenings are usually filed away with a godly hand in most narratives. Here, the supernatural mythological ethereal works get an explanation with logical backing. Panicker/Nair blame the mythical goings on as media hype from that age. Apparently mankind has been a news junkie from time immemorial. Yesteryear cable news men existed in the form of balladeers and raconteurs adding spice to common happenings to elevate their yarns. In Bhimsen I found logical explanations to Arjuna's magical weapons, the seemingly ageless presence of the characters, the whole Draupadi issue (no explanation for the saree without border though!) and best of all how can Yudhistra be so noble? It is this style of giving a grounded narration that kept me glued to my computer screen as I finished the 377 pages of the e-book over a weekend. I am gland that I discovered this after Panicker completed it rather than follow his blog with periodic updates. Mahabharatha is not a black and white story. Bhimsen manages to show the different shades of grey that only help accentuate the true colors of mankind. Bhima has been a superhero inside out. Sadly, this will never translate to my other favorite medium - cinema. Putting this up on a screen will mean the cinematic equivalent of telling western kids that Santa is not real. The moral police will not allow that. View all my reviews >>

Bummer! No end of world on Dec 21 2012

NASA has thrown water to the theory.

On their website they even offer a rational answer to one of my favorite doubts on the Mayan calendar. The expiry date is on the calendar – not the world!

Thanks Chinthu for forwarding the link

The Road

The Road by Cormac McCarthy


My rating: 3 of 5 stars
An unusual narrative. McCarthy imagines a dull and desolate world - post apocalypse. A father whose only purpose in life is to keep the fire burning in his son. A son who is still young enough to have innocence and a sense of right and wrong. The two travel through burnt down towns and landscapes of ash. They are lucky at times in their journey across the country in search of humanity. That luck is however only relative as they deal with hunger,illness and other perils constantly. The inner eye can only see grey while reading this book. There the author succeeds in his depiction of the apocalyptic world. Again, an unusual narrative - dialogs seem like monologues some times. The small strand of hope that binds the story is present but I became aware of its presence only after finishing the book.
It appears to be an impossible novel to make a movie out of. However, that is what Viggo Mortensen and friends have tried. Not sure if I will watch that one.

View all my reviews >>

Counterintuitive

I am trying hard to use "Counterintuitive" somewhere in my daily verbiage.

This is the best I could come up with.

Wifey's expectation that I put back the toilet seat as a courtesy is counterintuitive because she never leaves it up. Again, as a courtesy.

National Knock Knock Day

Knock Knock

Who’s there?

Boo

Boo who?

Stop crying and open the door

Motorola Droid ignites killer talks

Find the best cell phone plans and more graphics at BillShrink.com

My thoughts:

1. Droid seems more of a clone than a killer.

2, Why isn’t Blackberry in the mix?

The Horribly Slow Murderer with the Extremely Inefficient Weapon

This is absolutely hilarious

Thanks to a Krishashok tweet.

Take Action for the Center for Biological Diversity

Take Action for the Center for Biological Diversity

The rapid melting of sea ice due to climate change is forcing the Pacific walrus, a well-known resident of the Arctic seas between Alaska and Siberia, into a land-based existence for which it is not adapted. In 2007, the disappearance of summer sea ice pushed females and calves onto the Russian and Alaskan coasts in abnormally dense herds.Russian biologists reported that 3,000 to 4,000 walruses, mostly young animals, died in 2007 after being crushed to death in stampedes. In September of this year, government researchers reported a large herd of 3,500 walruses on shore near Icy Cape, Alaska, as sea ice disappeared over their foraging grounds in response to a warming climate.Days later, more than 100 of those walruses, all new calves or yearlings, were found trampled to death.

The Lovely Bones

The Lovely Bones by Alice Sebold

My rating: 4 of 5 stars There are movies based on books. I've seen movies based on scrumptious books. Indulged in book vs movie contrasting from time to time. A couple of times I've seen movies and went back to their source material - the original book they were based on. This too winded up with the book vs. movie indulgence mentioned earlier. For the first time ever, I bought and read a book based on a movie trailer and related news articles. "The Lovely Bones" came into my consciousness when Peter Jackson (Lord of the rings trilogy, King Kong) announced that it would be his next movie. The trailer came out this summer. I found myself in the suspended state between book and movie unable to decide which one to pursue first. The book won. The story is narrated by a 14-year old whose life has been cut short by a monster. She is suspended in the after-life and witnesses the effect that her death has on her family, friends, the police and the murderer. A wonderful point of view with the right amount of everything. View all my reviews >>

The Brass Verdict

The Brass Verdict

The Lincoln Lawyer and Harry Bosch join hands in this Connelly novel. Its more of the lawyer than the policeman. I understand that the book is set in the fantasy world of Hollywood but Connelly shouldn't have made a Hollywood (in fact Bollywood) ending to this otherwise trademark grim narrative.

All fall down

Allfalldown, originally uploaded by DeepTrance.

True evolution will be realized when men have control over hair like trees do. Shed them in the summer and get furry in the cold winters.

The Lost Symbol

The Lost Symbol by Dan Brown

My rating: 3 of 5 stars Where the Da Vince code and Angels & Demons provided a healthy dose of puzzles of various forms, The Lost Symbol restricts itself to one big puzzle that sort of underwhelms when revealed. Dan Brown gets a little too philosophical and almost all the main characters mull upon their respective beliefs - sometimes whole chapters are devoted to this exercise. Thanks to the Tom Hanks driven movies, I was imagining the screenplay for this version. It is going to be a tough task without some major alterations to the story line. Will Washington D.C benefit from tourism revenue the way Paris did? I doubt it. View all my reviews >>

And the real life inspiration to the heroine in this story talks to NPR

Cinema - July

DVD

Margot at the wedding

Movies about American dysfunctional families are hit and miss for me. I liked ‘Squid and the whale’ but did not quite get ‘Margot at the wedding’ – both directed by Noah Baumbach. There is no culture shock in watching these movies anymore but sometimes there is a sense of relief that I am not part of that culture.

Waitress

  I might have ordered this movie after watching its trailer close to two years ago. I was watching a movie with wifey at that time and the trailer suggested that this would be a good movie to watch with her. What do you know – I was right. Southerners seem to be rich with stories in America. I was saddened to read about the director’s untimely death. A ‘sweet’ movie though.

The Darjeeling Limited

I might have mentioned this before – Movies about American dysfunctional families are hit and miss for me. This was another miss. Wes Anderson and his quirky characters have been even more of a miss than hit. I didn’t quite get the ‘prequel’ – Hotel Chavalier – either. Maybe it will make sense during a second viewing but I don’t see that happening. The usage of music from Satyajit Ray’s movies was satisfying.

ONLINE

The Iron Giant

E.T – the XXL version. Brad Bird, of Incredibles and Ratatouille fame, directs this animated movie that has a lot of heart. The rendering of the movie was refreshing – definitely felt old school. Good storytelling seems to be Bird’s forte.

 

Ong Bak

This could so easily have been a Thamizh movie. Tenacious village bumpkin goes to the city in pursuit of bad elements responsible for stealing a village treasure. Thai Masala entertainer with straight forward linear story telling and oh yeah – lots of martial arts. Particularly impressed with the auto-rickshaw fight sequence.

Step brothers

I always find myself rooting for Will Ferrell but his brand of comedy does not work all the time. I am afraid this comedy was not funny – at all! This leaves us with a daring possibility of remaking Agni Natchatram as a comedy. Ha!

 

At the movies

UP

Pixar scores again. Watched it with the right crowd – school going cousins. For an animated movie, this had more drama than comedy, but you hardly realize it until much later. I guess that’s the hallmark of good story telling. And the music stayed with me for a while… (Thanks Suresh for the video link). I think in the years to come I will watch this movie many times.

 

Hangover

A movie worthy of guys alone time – guffaws and laugh out loud funny. The script that can introduce lines like “There's a tiger in the bathroom!” and put Mike Tyson in a cameo appearance might even be considered for the Oscars.

 

Movie of the month: UP

வருகை

அவன் காத்திருந்தான். வருகையை எதிர்பார்த்து. இப்போதெல்லாம் அவள் வருவதில்லை. இருப்பினும் அவன் தினமும் காத்திருந்தான். ஒருவேளை அவள் வரக்கூடும் என்ற எதிர்பார்ப்பினால் இருக்கலாம். ஆனால் அதற்கான அறிகுறிகள் சமீபமாக இல்லை. அவனுக்கு என்ன காரணம் என்று புரியவில்லை. தவிர்க்கும் முடிவா இல்லை உறவின் அயர்வா என்று விளங்கவில்லை. எப்போதாவது சந்திக்கும் தருணங்களில் வினவினால் அவள் இதை மறுத்தே வந்திருக்கிறாள். சொல்ல இயலாத சில காரணங்கள் இருக்கலாம். அல்லது சொல்லும் விருப்பம் இல்லாமலும் இருக்கலாம். மனித மனங்களை முழுமையாக அறிந்து கொள்வது மிகவும் கடினம்தான். எவரின் மன எண்ணங்களையும் சிந்தனை ஓட்டங்களையும் புரிந்துகொள்வது அல்லது புரிய முயற்சி செய்வது இப்போதெல்லாம் எளிதாக இல்லை.

அவன் பழைய நாட்களை நினைத்துப் பார்த்தான். மயிலிறகாய் வருடிய அவளின் வருகைகளை நினைத்தான். அவனுக்கு முன்பே வந்து காத்திருந்தாள் அவள். அவளின் சுமைகளையோ துயரங்களையோ அவள் வெளிப்படுத்தினாளில்லை. அவன் ஏதாவது ஒருவகையில் அவளுக்கு ஆறுதலாய் இருந்திருக்கலாம். இருந்ததாய் நம்பினான். அவனின் அருகாமையை எப்போதும் அவள் விரும்பியதாக என்றோ அவள் சொல்லியிருந்தாள். அவளின் வருகை அவனுக்கும் இதமாயிருந்தது. அவன் நிறைய கவிதைகள் எழுதினான். கவிதைகள் அனைத்திலும் அவள் முகமே கண்டான். பின்னர் ஏனோ தெரியவில்லை. வேலை அதிகமென்று அவளின் வருகை குறைந்து போயிற்று. வேலைச்சுமையும் மன அழுத்தமும் அதிகரிக்க அவளின் வருகை வெகு அபூர்வமானது. ஆயினும் அவன் மயிலிறகாக இருக்கவே நினைத்தான். நேரமின்மை என்பது ஒரு நல்ல காரணமல்ல என்ற சிந்தனை உடையவன் அவன். எவ்வளவு தான் வேலை செய்தாலும், ஒரு சில நிமிடங்கள் பிறருக்கு ஒதுக்குவது என்பது இயலாத செயலா என்று நினைத்திருந்தான். நேரமின்மை என்பது பிடிக்காத செயலைத் தட்டிக் கழிக்கும் முயற்சிக்குத் துணையோ என்றுகூட எண்ணியதுண்டு. ஆயினும் அவன் அவளை நம்பினான். அவளது மன நிலையிலிருந்து அவளை எண்ணிப் பார்த்தான். அவனுக்கு எதுவும் புரியவில்லை. அவள் அவனிடம் நிறைய பொய்கள் கூறியிருக்கிறாள். இப்போதும் பொய்கள் சொல்கிறாள். அழுத குழந்தைச் சமாளிக்கத் தாய் சொல்லும் பொய்கள் போல் சில. அவள் சொல்வது பொய் என்று தெரிந்தும் அவன் இன்னும் அதை மறுக்காமல் நம்புகிறான். அவள் தனதுலகத்தில் தினமும் பயணம் செய்து கொண்டிருந்தாள். எந்த எதிர்பார்ப்புகளும் ஏமாற்றங்களுமின்றி. தனது வெறுமைக்கு ஒரு வடிகால் தேடினான் அவன். தேடிக்கொண்டே இருக்கிறான்.

ஆரம்பத்தில் அவனுக்கு அதிர்ச்சியாய் இருந்தது. பின்னர் அதுவே கோபமாய் வெளிப்பட்டது. அவன் நிறைய கோபப் பட்டான். அவள் அதற்கெல்லாம் சலனப் படவில்லை. நான் நானாகவே இருக்கிறேன், என்னிடம் மாற்றமில்லை என்றாள். கோபத்தினால் எதையும் மாற்றவும் முடியாது என்று தெளிந்தான். மற்றவர்களின் இயல்பை மாற்ற நினைப்பது நல்ல செயல் அல்ல என்பதையும் அவன் அறிந்திருந்தான். அதிக பட்ச உரிமை கொண்டு கோபித்துக் கொள்வதனால் உறவு சிக்கலாகுமன்றி வேறு பயன் இராது. இப்போதெல்லாம் அவன் கோபப்படுவதில்லை. கவிதைகளும் எழுதுவதில்லை.

அவன் கடந்துசெல்லும் வழியில் தினமும் புதுப்புது மலர்கள் மலர்கின்றன. ஒவ்வொரு மொட்டும் மலரும்போதும் அவன் அவளது வருகையை எதிர்பார்த்தான். சில நாட்களில் பூக்கள் உலர்ந்து காய்ந்து விடுவது போல அவன் எதிர்பார்ப்புகளும் கருகி விடுகின்றன. பூக்கள் இன்னும் பூத்துக் கொண்டுதானிருக்கின்றன. தினமும் அவன் நடந்துகொண்டே இருக்கிறான்.அவனது எண்ணங்களும் அவனுடன் நடக்கின்றன. சில வேளைகளில் முன்னோக்கியும் பல வேளைகளில் பின்னோக்கியும். நடக்கின்ற வேகமும் நினைவுகளின் வேகமும் ஒன்றோடொன்று தொடர்பின்றியே இருக்கின்றன. இரவு பெய்த மழையின் ஈரம் இன்னும் நடைபாதையில் ஒட்டிக்கொண்டுள்ளது. பூமி நனைந்து நுண்துளைகளில் நீர் நிரம்பியதால் வெளிப்பட்ட மண்புழுக்களும், புல்லின் ஊடேயும் புதர்ச்செடிகளின் ஊடேயுமிருந்து வெளிப்பட்ட நத்தைகளும் நடைபாதையெங்கும் நகர்ந்து கொண்டிருக்கின்றன. அவற்றை மிதித்து விடாமலிருக்க நினைத்துக் கவனமாய் நடக்கிறான். சைக்கிள்களும் காலடிகளும் மிதித்து நிறைய நத்தைகளும் மண்புழுக்களும் இறந்திருந்தன. ஏன் மிதிக்கப்பட்டோம் என்று அவைகளுக்குப் புரிந்திருக்காது. இறந்துவிட நினைத்து அவை வெளிவந்திருக்காது. பல நேரங்களில் அவனும் அப்படித்தான். ஏனென்று தெரியாமலேயே எவராலோ மிதிக்கப்படுகிறான். உணர்வுகளும் எண்ணங்களும் மிதிபட்டு சில நேரங்களில் இறந்துவிடுகின்றன. பலநேரங்களில் ஊசலாடுகின்றன. அவனுடைய எண்ணங்களை அவன் பலவேளைகளில் சிதைத்துவிட எண்ணுகிறான். முழுமையடையாமலேயே சில உணர்வுகள் அரைகுறையாய்க் கலைகின்றன. நினைவலைகளிலேயே நீந்திக் கொண்டிருக்கையில் நிஜங்களின் வெம்மை அவனைத் தரையினில் தள்ளுகின்றது. நீர் நிறைந்த குளத்துக்குள்ளே அவன் மறைந்திருந்து தன்னை ஒளித்து வைத்துக் கொண்டிருக்கையில் நொடிப்பொழுதில் நீரெல்லாம் காய்ந்துபோய் அவனைச் சுழலுக்குள் தள்ளுகின்றது. நிர்வாணமான எண்ணங்களுடன் தனிமையில் அகப்பட்டுக் கொண்டு சில வேளைகளில் தவிக்கின்றான். . ஒற்றை வட்டத்தினுள் மீண்டும் அவளது எண்ணங்களில் மூழ்குகிறான்.

கண்ணுக்குத் தெரியாத சில மெல்லிய இழைகளின் மூலமே உறவுகள் தொடக்கத்தில் கட்டப் படுகின்றன. கண்களுக்குத் தெரியாமலேயே அவ்விழைகள் காலப்போக்கில் அறுபட்டு மறைகின்றன. மறைந்துபோகையில் சில சமயம் அதிர்வுகளை ஏற்படுத்துகின்றன. சில வலிகளை உணர வைக்கின்றன. நாட்கள் நகருகையில் அதிர்வுகளும் வலிகளும் மறைந்துவிடுகின்றன. உறவின் வடுக்கள் மட்டுமே மிஞ்சுகின்றன. ஆயினும் அவனது அதிர்வுகளும் வலிகளும் அதிகரித்துக் கொண்டே செல்கின்ற அந்த உறவு காற்றின் உதவியால் கட்டப்பட்டிருக்கலாம். ஒரு வரைமுறைக்குள்ளோ ஒரு கட்டுப்பாட்டுக்குள்ளோ அமையாத மென் கயிற்றால் ஆன உறவு. இருக்கிறதா இல்லையா என்று கூட அறிந்திட முடியாதது. அழுத்தும் வெளிப்புறச் சுமைகளோ அழுந்திப்போகச் செய்யும் சுயவருத்தங்களோ இல்லாத உறவு நட்பு. எங்கேயோ தொடங்கி எப்போதோ முடிந்துவிடும் ஒரு குறு நிகழ்வு. அவன் அந்தப் புள்ளி போன்ற உறவைக் கம்பியாய் நீட்டி முடிவிலிதூரம் வரைக் கொண்டு செல்ல நினைத்தான். அவனுக்கு வெற்றிடத்தில் நிரம்பி வழியும் வெறுமையே எஞ்சுகின்றது.

அவனுக்கு ஒரு கதை நினைவுக்கு வந்தது. ஓடும் நதிக்கருகே துறவி ஒருவர் நின்றுகொண்டிருந்தார். தண்ணீரில் தத்தளிக்கும் தேள் ஒன்றினைக் காப்பாற்ற எண்ணி அத்தேளை வெளியிலெடுத்தார். தன்னை யாரோ தாக்க வருகிறார்கள் என்றெண்ணிய தேள் துறவியைக் கடித்து விட்டது. வலி பொறுக்காமல் கையை உதறினார். தேள் மீண்டும் நீருக்குள் விழுந்து தத்தளித்தது. தேளின்மீது கரிசனம் கொண்டவராய் மீண்டும் அத்தேளை வெளியிலெடுத்தார். மீண்டும் தேள் கடித்தது. மீண்டும் துறவி வலி பொறுக்க முடியாமல் உதறினார். மீண்டும் தேள் நீரினுள் தத்தளித்தது. அவ்வழி சென்ற சிலர் துறவியிடம் கேட்டனர் , "உங்கட்கென்ன மனப்பிறழ்வா? தேள்தான் கடித்துக் கொண்டே இருக்கிறதே! பின் ஏன் அதனைக் காப்பாற்ற மீண்டும் மீண்டும் கடிபடுகிறீர்கள்?". துறவி பதில் அளித்தார், " தேள் தன்னுடைய இயல்பிலிருந்து மாறாமல் கடித்துக்கொண்டே இருக்கிறது. நானும் எனது இயல்பு மாறாமல் அதனைக் காப்பாற்ற எண்ணுகிறேன். இதில் தவறில்லையே!". துறவியின் மனநிலையில் தானும் இருப்பதாக எண்ணினான். ஆனால் நிச்சயமாக அவன் துறவி இல்லை.

கால வெள்ளம் அவனது நினைவுகளைக் களவாடிச் செல்லலாம். அல்லது ஒரு சிறிய வடிவமிலாத குடுவைக்குள் அவனது உணர்வுகள் சிறைப்படலாம். அவன் இன்னும் காத்துக்கொண்டிருக்கிறான், அவள் வருகைக்காக.

It’s Not About the Bike

It's Not About the Bike: My Journey Back to Life by Lance Armstrong

My review

rating: 3 of 5 stars
I feel that I should have read this book immediately after it was published. It would have had a better impact then. At the time of reading this book, Lance Armstrong has ceased to be just a super sportsman. He is now more of a celebrity. There is nothing in this book to suggest where he will go after overcoming the challenges thrown at him. Where he did go seems to be a path of self-indulgence. However, nothing can be taken away from the narrative in this book. Armstrong clearly points out the factors that shaped him - his mother, his humble beginnings, his spirit and benefactors along the way. Good for one read.

View all my reviews.

கிளி

அண்ணன் குடும்பம் புதூருக்கு மாற்றலானது முதல் குழந்தைகளின் படிப்பு
சற்றே மந்தமானது. நகரத்தின் கற்பித்தல் முறையிலிருந்து மாறுபட்டிருக்கும்
கிராம நடைமுறைக்கு மாற குழந்தைகள் திணறிப்போயின. போதாக்குறைக்கு அண்ணனும் அவர்களுக்கு அளவுக்கு அதிகமாய்ச் செல்லம் கொடுத்து கேட்டதெல்லாம் வாங்கிக் கொ(கெ)டுத்துக்கொண்டிருந்தான். கேட்காத பொருள்களையும் வாங்கிக் கொடுத்தான். அப்படி வந்த பொருட்களில் லோகேஷ்-க்கு மீன் தொட்டியும் யாழினிக்கு கிளி ஒன்றும் ரொம்பவும் பிடித்து விட்டன.

ஊருக்கு நான் போன் செய்யும் வேளைகளில் யாழினியுடன் பேசினால், "
சித்தப்பா, எப்போ வறீங்க " என்று கேட்பாள். நான் பதில் சொல்லுமுன், "
சித்தப்பா, இங்க பெட்டி இருக்கா, பெட்டி நல்லா பேசுவா " என்பாள். பெட்டி
(Petty ) என்பது அவள் கிளிக்கு வைத்த பெயர். அந்தக் கிளி சிறு சிறு
வார்த்தைகள் பேசவும் தெரிந்து வைத்திருந்ததது. " யாழினி ரொம்பவும் கிளிப்
பைத்தியமாயிட்டா. எப்போ பாத்தாலும் அவ கிளிய நோண்டிக்கிட்டே இருக்கா.
படிக்கிறதேயில்ல" என அம்மாவும் அடிக்கடி புகார் சொல்லிக் கொண்டிருந்தார்.

அது உண்மைதான் என்பது நான் ஊர் சென்றதும் விளங்கியது. யாழினி கிளியுடன் விளையாடிக்கொண்டே இருந்தாள் அல்லது கிளியைப் பற்றிப்
பேசிக்கொண்டிருந்தாள். மாலை பள்ளியிலிருந்து திரும்பியவுடன் உடை கூட
மாற்றிக்கொள்ளாமல் கிளிக்கூண்டிருக்கும் இடம் சென்று நோட்டம் விடுவாள். "
பெட்டி சாப்ட்டாளா?" என்று அவளது அம்மாவிடம் விசாரிப்பாள். தக்காளி
அல்லது தானியம் கொண்டு வந்து கிளிக்குத் தருவாள். ஒரு நீளமான குச்சியில்
கிளியை அமர்த்தி அதனைத் தூக்கிக் கொண்டு வீடு முழுதும் வருவாள். கிளியைத் தரையில் அமர்த்தி " யாழக்கா சொல்லு" என்பாள். பல சமயங்களில் கிளி " கீ" என்றது. சில சமயங்களில் ஏதோ பேச முயற்சித்தது. அவ்வாறு பேச முயற்சிக்கும் சமயங்களில் கிளி "யாழக்கா" எனச் சொல்வதாய் திருப்தி அடைவாள். கிளியே "யாழக்கா" என்று சொல்வது போன்று கிளிக்குரலிலேயே அவளும் சொல்லுவாள். " கீ" எனக் கத்துகையில் " பெட்டி கோபமா இருக்கா. இப்போ பேச மாட்டா" என்று சொல்லி மற்றவர்களைச் சமாதானப் படுத்துவாள்.

சில சமயங்களில் அவளது செய்கைகள் கிளியைத் தொந்தரவு செய்வது போலிருந்தது. கூண்டுக்குள்ளிருக்கும் கிளியைச் சிறு குச்சி வைத்துக் குத்த முயல்வது, கிளியை அடிக்கடி "யாழக்கா" சொல்லச் சொல்வது, கிளியினைத் தரையில் விட்டுப் பின் அதைத் துரத்துவது எனச் சில சேட்டைகள் என்னையும் எரிச்சல் படுத்தின. கிளியும் சில சமயங்களில் அவளுடன் ஒத்துழைத்தது. அண்ணனின் சட்டையைப் பற்றி அவன் மேல் ஏறித் தோளில் அமர்ந்து கொண்டது. வீட்டைச் சுற்றிலும் உலவியது. சிறு செடிகளில் ஏறி அமர்ந்து கொண்டது. கிளி பறந்து சென்று விடாமல் இருக்க அதன் இறக்கைகள் சிலவற்றை வெட்டி விட்டிருந்தான் அண்ணன். எங்காவது தோட்டத்திற்கோ வெளியில் விளையாடவோ சென்றால் அண்ணனும் குழந்தைகளும் கிளியையும் உடன் எடுத்துக்கொண்டு சென்றனர். அதன் கூரிய மூக்கும் பார்வையும் கிளி எப்போதும் கோபமாய் இருப்பது போல் எனக்குத் தோன்றியது. மாலை வேளைகளில் கிளியினை வெளியில் விளையாட விடுவது சற்று ஆபத்தான
செயலாயிருந்தது. தெருவில் உலாவும் சில பூனைகள் கிளியினை விரட்டிச் சென்று கொன்று தின்னும் அபாயமும் இருந்தது.

அண்ணியும் அவள் சரியாகப் படிப்பதில்லை என்று சொல்லிக்கொண்டிருந்தார்.
கணக்கில் ரொம்பவும் வீக் என்றார். அவள் அனேகமாய் எல்லாக் கணக்குத்
தேர்வுகளிலும் பெயிலாகிக் கொண்டிருந்தாள். அவளுக்குக் கணக்குச் சொல்லிக்
கொடுக்க முயற்சி செய்தேன். அவளது கவனம் முற்றிலுமாய்க் கணக்கில் இல்லை. ஏதேதோ விளையாட்டுக் காட்டினாள். கடைசியில் கிளி பற்றிப் பேச
ஆரம்பித்தாள். அவளது கவனத்தைத் திசை திருப்ப எண்ணி " உன்னை ஒரு அறையில் வைத்து நாள் முழுதும் அடைத்து வைத்தால் இருப்பாயா?" என்று கேட்டேன். " மாட்டேன்" என்றாள். " அப்போ கிளிய மட்டும் அடச்சு வச்சிருக்க?" என்று கேட்டேன். சிரித்தாள். " உன்ன எப்போ பாத்தாலும் குச்சிய வச்சி
நோண்டிக்கிட்டே இருந்தா உனக்கு கோவம் வருமா?" என்றேன். " ஆமா " . " அப்போ கிளிய மட்டும் நீ நோண்டிக்கிட்டே இருக்கிற?" . " கிளியும் நானும் ஒண்ணா?" என்றாள். ம்ஹூம். பலனில்லை. அண்ணனைக் கடிந்துகொண்டேன். எதற்காகக் கிளி வாங்கி வந்துகொடுத்தாயெனக் கேட்டேன். யாழினி படிப்பில் கவனமில்லை என்றேன். அதற்கெல்லாம் அவன் பெரிதாக அலட்டிக்கொள்ளவில்லை.

பொங்கலுக்கு முதல் நாள் மாலை. மொட்டை மாடியில் அமர்ந்து புத்தகம்
படித்துக் கொண்டிருந்தேன். எல்லோரும் வீட்டு வாசலில் பொங்கல் கோலம்
போடுவதில் தீவிரமாயிருந்தார்கள். கிளியைத் தூக்கிக் கொண்டு மாடிக்கு
வந்தாள் யாழினி. " மொட்டை மாடிக்கெல்லாம் எடுத்துட்டு வராதே. பருந்து
வந்து தூக்கிட்டுப் போயிடும்" என்றேன். அதையெல்லாம் அவள் கேட்டுக்
கொள்வதேயில்லை. " யாழக்கா, யாழக்கா" என்று கிளியைச் சொல்லச்சொன்னாள். " யாழக்கா, வாழக்கா" என்று கேலி செய்தான் லோகேஷ். சிறிது நேரம் விளையாடிவிட்டுக் கிளியையும் எடுத்துக் கொண்டு கீழே சென்றுவிட்டாள். சிறிது நேரத்தில் பெரிய கூச்சல். யாழினியின் கத்தல் பலமாயிருந்தது. ஓடிச்சென்று பார்க்கையில் ஒரு பூனை கிளியைக் கவ்விக்கொண்டு ஓடிக்கொண்டிருந்தது. கோலம் போட்டுக்கொண்டிருந்த அனைவரும் பூனையை விரட்டிக்கொண்டு சென்றனர். வீட்டு வேலியைத் தாண்டி ஓடுவதற்குள் பூனையை அனைவரும் நெருங்கி விட கிளியைப் போட்டுவிட்டு பூனை தப்பியோடி விட்டது. பத்து வினாடிகளுக்குள் இவையெல்லாம் நிகழ்ந்துவிட்டன. யாழினி அழுதுகொண்டிருந்தாள். கிளி மிகவும் பயந்து போயிருந்தது. பூனை கடித்துக் கவ்விக்கொண்டு சென்றதால் கிளியின் உடலில் காயம். இரத்தம் கசிந்துகொண்டிருந்தது. காயத்தில் எண்ணெய் தடவினார்கள். கிளி நடுங்கிக் கொண்டிருந்தது. வீட்டுக்குள்ளேயே கிளியினை அதன் கூண்டில் வைத்துக்கொண்டு அன்றிரவு உறங்கினாள் யாழினி.

மறுநாள், பொங்கலன்று கிளி மிகவும் சோர்ந்து போயிருந்தது. அருகில் யாரும்
சென்றால் நடுங்கியது. கூண்டிற்குள் உணவு தந்தால் "கீ" எனப் பயக்குரல்
எழுப்பியது. கால்நடை மருத்துவரிடம் எடுத்துச் செல்ல அண்ணனைக் கேட்டேன். அவன் விசாரித்து விட்டு " இன்னிக்கு பொங்கல் லீவு, டாக்டர் இல்ல.
நாளைக்கு எடுத்துட்டுப் போறேன்" என்றான். அடுத்த நாள் கிளியை
எடுத்துக்கொண்டு மருத்துவரிடம் சென்றான் அண்ணன். யாழினியும் உடன்
சென்றாள். திரும்பி வந்தவள் " டாக்டர் பெட்டிக்கு ஊசி போட்டார்" என்றாள்.
காயத்தில் மருந்தும் இட்டிருந்தார். மதியவேளைக்கு மேல் கிளி இன்னும்
சோர்ந்து விட்டிருந்தது. தலையைத் தூக்கிக் கொண்டு கண்கள் சொருகி,
பார்க்கவே பரிதாபமாக இருந்தது. ஏதேனும் சத்தம் கேட்டால் மட்டுமே கண்
விழித்துப்பார்த்தது. இரவில் செத்துப்போய் விட்டது.

யாழினிக்கு அது உயிருடன் இருக்கிறதா இல்லையா என்பது புரியவில்லை. கிளி
கூண்டுக்குள் விழுந்து கிடப்பதைப் பார்த்து அழ ஆரம்பித்தாள். அண்ணி
சமாதானப் படுத்தினார், " கிளி தூங்குது , வேற ஒண்ணும் இல்ல" என்றெல்லாம்
சொல்லிப்பார்த்தார். யாழினி சமாதானமாகவில்லை. அழுதுகொண்டே, சாப்பிடாமல் அப்படியே உறங்கிப்போய் விட்டாள். அவளுக்குத் தெரியாமலேயே கிளியைத் தூக்கிக்கொண்டு போய் தொலைதூரத்தில் புதைத்துவிட்டு வந்தனர். கிளியின் மரணமும் யாழினியின் வருத்தமும் மனதைப் பிசைந்தன.

மறுநாள் காலையில் என்னிடம் வந்தாள். " சித்தப்பா, பெட்டிய அப்பா
மறுபடியும் ஆஸ்பத்திரிக்கு எடுத்துட்டுப் போயிருக்காரு" என்றாள்.
அண்ணனும் அண்ணியும் அவளை சமாதானப் படுத்தியிருக்க வேண்டும். " பெட்டி திரும்பி வர இன்னும் ஒரு வாரம் ஆகுமாம்" என்றாள். அடுத்த வாரமே அண்ணன் புதிதாய் ஒரு கிளியை வாங்கிக் கொண்டு வந்தான். யாழினி " ஆஸ்பத்திரியில இருந்து பெட்டி வந்துட்டா" என்று சந்தோஷப்பட்டாள். புதுக்கிளி பெட்டியைப் போல் அல்லாது சற்றே பெரிதாய் , இறக்கைகளுடன் இருந்தது. " ஒரு வாரத்தில் பெட்டிக்கு பெரிசா ரெக்க மொளச்சிருச்சு" என்றாள். கிளியைப் பார்த்து , " பெட்டி, யாழக்கா சொல்லு" என்றாள். அது மவுனம் காத்தது.

இப்போதும் ஊருக்குப் பேசும் போதெல்லாம் யாழினி கிளி பற்றிப் பேசுகிறாள்.
" பெட்டி ஆஸ்பத்திரிக்குப் போய்ட்டு வந்ததிலிருந்து அவளுக்குப் பேச்சு
மறந்து போச்சு " என்கிறாள்.

The original He-Man cartoon series and Remington Steele seem to have the same theme music. Hmmm... Must get out of Hulu!

Trying put Ping.fm!

The Pier Through The Vine

The Pier Through The Vine, originally uploaded by DeepTrance.

A thick veil over the inner eye
The promise of clarity in the future
The pier offers a dock for salvation
A craft that will take me to peace
The Pier seen through the vine
is making me salivate for the future

Clear Lake – the misnomer of the year

Honoring the dead

The bushy beard almost masked the holy one’s face

The crowd was spellbound

with as much respect as there was fear

The topic was life after death

holy one was preaching the importance of leading a virtuous life to enjoy after life pleasures

“Our elders died in the confidence that we will protect their legacy”

He was quoting extensively form the Gita

making one think that he authored it.

“Protect all their possessions as your own”

The flow was broken by the constant clicking noise

It was coming from the second row

holy one looses his divine cool

He yells at the audience trying to seek out the source for the noise

A teenager with a plastic box

Fiddling with the lid leading to the unforgivable noise

“Imbecile!” thunders the holy one.

The teenager stands up

Embarrassed beyond anything.

Couple of opportunists from the crowd voice their displeasure as well.

“Is this too boring for you?”

“Did you lose your way here?”

“Did someone force you to be here?”

“Why are you spoiling it for the rest of us?”

He squeaks something.

Somehow finds his voice.

He had come to the discourse trying to clear a doubt

His father had passed away recently

The only legacy he had left behind was this plastic box with firecrackers in it

His father loved firecrackers

“He gave this box of firecrackers to me on his deathbed.”

The boy’s doubt was – how do I best honor my father?

preserve these firecrackers as that’s all I have left of him.

or do I light them and enjoy them the way he did?

I will then have nothing left of him.

How do I honor my dead father?

The real IPL

Amar from India faces a conundrum. "My dad (an army officer) is from Rajasthan, my mother is from punjab. I was born in Hyderabad, grew up in Chennai and Bangalore. Went to college in Kolkota and work in Mumbai.
Who do i support? Delhi?"

While not as unified in diversity as Amar, it got me thinking nevertheless. Who do I support in IPL? Place-of-birth-wise it should be the Chennai Super Kings. As far as I can tell, besides Badri, Balaji and Murali’s wife there are no other Chennai natives in the team. There-in lies my problem. Maybe the team names should be changed to something with a regional touch or something that is intrinsic to the team members. Just the city or state name is not enough – the tournament is not even being played in India – Indian Pardesi League.

 

I gave it some thought and this is what I came up with.

Teams needing regional flavor

• Mohali Munde
• Madras Machchis
• Mum Bikers
• Deccanande Chargergaaru (or Gilli’s Danda-s)

Based on performance

• Delhi 6ers

Based on owners

• Bangalore Bottle Openers

Based on team strategy

• Rajasthan Royal Coachless
• Kolkatta Kaptains

In the garden this spring

Cinema - April

 

	DVD
	Saw II Just going through the motions here. I knew the twist beforehand in this edition. Not as gripping as the first edition as a result.
	Red Road One of those slow paced yet absorbing movies. This one is from Scotland and is set in Glasgow. They hardly seem to get any sun in that part of the world. At times the narrative appears to be extraordinarily slow. The end justifies the means though.
	Singh is King To me, Hindi comedy movies, of late, feel like slap stick stage plays except that the stage is some foreign locale. The supporting cast appear to be more at ease than the lead ones here.
	Netflix online
	Crimen perfecto Or is it ferpecto? The English title for this Spanish film is ‘A Perfect Crime’. A comedy very similar to Ugly Betty in the story line except that Betty is a self-centered evil person here. Like many movies, this has a promising start but meanders away.
	Bullitt The famous chase scene did not disappoint. I was afraid that time would have spoiled it for me. They should have more movie car chases set in San Francisco.
MOVIE OF THE MONTH	Flawless A good heist movie is a joy forever. Usually a heist is a team effort with each member bringing in specific skill sets. Not so here. Loved the twist in the actual heist. So did Wifey.
	Sex, Lies and Videotape This was a big let down. Steven Soderbergh’s debut movie was hailed as a psychological masterpiece by so many. It seemed pointless banter to me.
	You don’t mess with the Zohan Putting the low in Low brow comedy. Sandler’s game plan seems to be to have one or two of these alternating with an attempt at a serious movie, in fact tragedies. Looking forward to his ‘Funny People’ which will be the perfect blend of comedy and tragedy in my opinion.
	TV
	Yes Man The perfect antidote for Friday fatigue. Brings back the joy of Ace Venture and Liar Liar. Not a bad movie.

 

 

 

Wild San Diego

ஒரு திருட்டும் சில தொலைபேசி அழைப்புகளும்

இந்தியா  புறப்பட இன்னும் இரண்டு நாட்கள் இருந்தன . வழக்கம் போல் வார
இறுதியில் அம்மா அப்பாவுடன் பேசினேன் . அப்பா என்றைக்கும் போல்தான்
பேசினார் . அம்மாவின் பேச்சில் சிறிது உற்சாகம் குறைந்து வருத்தம்
தொனித்தது . "என்னம்மா , 'டல் 'லா பேசுறீங்க ? தூங்கிட்டு இருந்தீங்களா
?" என்று கேட்டதற்கு "அதெல்லாம் இல்லை " என்றார்கள் . பேசி
முடித்துவிட்டு அடுத்ததாக சென்னையிலிருக்கும் சித்திக்குத் தொடர்பு
கொண்டேன் . சித்தி பேசிக்கொண்டிருக்கையில் "ஊரில் அம்மாவுக்குப் பேசினாயா
?" என்றார் . "பேசினேன் . அம்மா கொஞ்சம் டல்லா பேசினாங்க . என்னன்னு
கேட்டதுக்கு ஒண்ணும் இல்லன்னு சொல்லிட்டாங்க . அப்பா எதுவும்
திட்டியிருப்பாரோ ?" என்றேன் . சித்தி தொடர்ந்தார் "அண்ணன் மகன் ,
பொடியன் போட்டிருந்த செயினை யாரோ திருடிட்டு போயிட்டானாம் . வீட்ல அப்போ
அம்மா மட்டுந்தான் இருந்தாங்க போல . அதான் அப்பா திட்டிருப்பாரு " .
அம்மாவின் வருத்தம் என்னைக் கவலையில் ஆழ்த்தியது . அவரால் என்ன செய்ய
இயலும் . குழந்தையின் கழுத்தில் தேவையில்லாமல் நகையை அணிவித்தது அண்ணி
செய்த தவறு . இந்த இராமநாதபுரத்துப் பெண்கள் வழக்கம் ஏன் இவ்வளவு
மோசமாயிருக்கிறதோ? நகை அணிந்து கொண்டுதான் இந்த உலகில் பிறந்தவர்கள் போல,
நகை ஆசைக்கும் ஒரு அளவு வேண்டாமா? தாங்கள் நகை சுமப்பது போதாதென்று
குழந்தைகளுக்கும் போட்டுவிட்டு அழகு பார்ப்பது ?படித்த மக்கள் தானே .



மறுநாளும் ஊருக்குத் தெலைபேசியில் தொடர்பு கொண்டு அம்மாவுடன் பேசினேன் .
"என்னம்மா , பொடியன் நகைய எவனோ திருடிட்டு போயிட்டானா ?" என்றேன், அம்மா
ஆச்சரியப்பட்டவாறே " உனக்கு யார் சொன்னா ?" என்றார்கள். " இன்டெர்நெட்-ல
போட்ருந்தான்" என்று  விளையாட்டாய்ச் சொல்லச் சிரித்தார்.  " முந்தா நாள்
ஒருத்தன் வீட்டுக்கு வந்து மாதவ அண்ணனைத் தெரியும்னு சொல்லிட்டு வந்தான்.
முத்துப்பேட்டைல ஏதோ கடையில் வேலை பாக்கிற பையன்னு சொன்னான். எதோ வழி
தவறி நம்ம ஊருக்கு வந்துட்டுதா சொன்னான் . ஊருக்குத் திரும்பிப் போகக்
கொஞ்சப் பணம் வேணும்னு கேட்டான். அப்பா வெளில போயிருந்தாங்க. அப்பா
வந்தவுடனே கேட்கச் சொல்லிட்டு அவன வீட்டுக்கு முன்னால இருந்த பெஞ்சுல
உக்காரச் சொல்லிட்டு   நான் தோட்டத்தில காய் பறிக்கப் போயிட்டேன்.
பொடியன் வெளில வெளயாடிட்டு இருந்தான் , நான் திரும்பி வந்து பார்த்தா
அவன்  கடத்தெருவுக்குப் போயிட்டு திரும்பி வரேன்னு சொல்லிட்டு
போயிட்டான். நேத்துத் தான் கவனிச்சோம், பொடியன் கழுத்துல போட்ருந்த
நகையக் காணோம் " என்று அச் சம்பவத்தை அம்மா விவரித்தார்.  பின்பு பேச்சு
என் பயணம் குறித்துத் திரும்பியது. எப்போது   விமானம் புறப்படுகிறது,
சென்னையை அடைய எவ்வளவு நேரமாகும் என்றெல்லாம் விசாரித்துக்
கொண்டிருந்தார் .

முத்துப்பேட்டையில் , இரண்டாவது அண்ணன் காவல்துறை உதவி ஆய்வாளராய்ப் பணி
புரிகிறார். அவரது பெயரைச் சொல்லிக்கொண்டு வந்து திருடிக் கொண்டு சென்றது
ஆச்சரியமாய் இருந்தது, இத்தனைக்கும் எங்கள் ஊர் திருட்டு நடக்கும்
அளவுக்குப்பெரிய ஊரும் அல்ல .



பன்னிரெண்டு மணி நேரப்பயணத்தில்  சென்னையிலிருந்தேன் . அலுவலகப் பணி
காரணமாய் உடனே ஊர் செல்ல முடியவில்லை .

தினமும் அம்மாவுடனும் அப்பாவுடனும் தொலைபேசினேன்.
முத்துப்பேட்டையிலிருந்து போலீஸ்   அண்ணன் விசாரித்துச் சிறிது தகவல்
திரட்டியிருந்தான் . ஊரில் இருக்கும் மூத்த அண்ணாவிடம் திருடிச்
சென்றவனைப் பற்றிய விவரங்களைக் கொடுத்திருக்கிறான். ஊரில் அண்ணாவிடம்
பேசியபோது எங்கள் ஊருக்கு அருகிலுள்ள ஒரு குக்கிராமத்தைச் சேர்ந்த பையன்
, இன்னாரின் மகன் என்றெல்லாம் தகவல் கிடைத்ததாகச் சொன்னார். மறுநாள்
அவ்வூருக்குச் சென்று விசாரித்துவிட்டு வரப் போவதாகச் சொன்னார்.





மறுநாள் இரவு பேசுகையில் அண்ணனிடம் கேட்டேன் "என்னண்ணா , இன்னிக்கு
போனீங்களா ?" ."போனேன். அந்தப் பையன் இருந்தான். நானும் என்னோட பிரண்டும்
வண்டில போனோம். எங்களப் பாத்ததும் காட்டுக்குள்ள ஓடியே போயிட்டான்.
இருபது வயசு கூட இருக்காது. அந்தப் பையனோட அப்பாவப் பாத்துப் பேசினோம்.
இந்த மாதிரி உங்க பையன் எங்க வீட்டுக்கு வந்து பொடியனோட தங்கச் செயினத்
திருடிட்டுப் போயிட்டான்னு சொன்னோம். அவரு ரொம்ப வருத்தப்பட்டாரு.
'வீட்டுக்கு அடங்காமத் திரியிறான். எது சொன்னாலும் கேக்க மாட்டிக்கான்.
முத்துப் பேட்டையில் ஒரு கடையில் வேலைக்குச் சேத்து விட்டேன். அங்க
இருந்தும் ஓடி வந்துட்டான். திருட்டுப் பழக்கமும் சேர்ந்துருச்சு. நீங்க
போங்க. அவன் திரும்பி வந்ததும்   நான் விசாரிக்கிறேன்' அப்படீன்னு
சொன்னாரு. அந்த ஊருக்குள்ள கேட்டதுல ரெண்டு மூணு நாளா தண்ணியடிச்சுட்டு
உளறிக்கிட்டு இருந்தான்னு சொன்னாங்க. நாளைக்கு அவனோட அப்பா   நம்ம
வீட்டுக்கே வந்து தகவல் சொல்றதா சொல்லிருக்காரு" என்றார் அண்ணன்.



அடுத்த நாள் அப்பாவிடம் பேசிக்கொண்டிருக்கையில் சொன்னார். " அந்தப்
பையனோட அப்பாவும் அந்த ஊர்க்காரங்களும் இன்னிக்கு   நம்ம  வீட்டுக்கு
வந்திருந்தாங்க" என்றார். "என்ன சொன்னாங்க ?" என்றேன். " செயினத்
திருடிட்டுப் போயி அருப்புக்கோட்டையில் ஒரு நகைக் கடையில் அடகு
வச்சுருக்கான் , கிடச்ச பணத்தில சாராயம் குடிச்சிட்டு நல்லா
செலவழிச்சிருக்கான். அவனோட அப்பாவப் பார்க்கறதுக்கு ரொம்ப பாவமா இருக்கு
, சம்சாரிங்க தான், காட்டு வேலை செஞ்சுதான் பொழைக்கிறாங்க போல " என்றார்.

நகையை எப்பிடியாவது  அடகுக் கடையில இருந்து மீட்டுக் கொண்டு வந்து
கொடுப்பதாகவும் , போலீஸிடம் சொல்லிவிட வேண்டாமென்றும் அப்பாவிடம் அந்த
ஊர்க்காரர்கள் உறுதியளித்ததாக அப்பா சொன்னார்.



அலுவலக வேலைகள் முடித்து ஊர் செல்வதற்கு நானும் என் மனைவியும் தயாரானோம்.
தீபாவளிக்கு இன்னும் இரு நாட்களே இருந்தன. அப்பாவிடம் மீண்டும்
பேசியபோது  மதுரைக்கு  எப்போது விமானம், கார் எப்போது அனுப்ப?
என்றெல்லாம்  கேட்டுக் கொண்டிருந்தார். திடீரென்று ஏதோ நினைவு வந்தவராக,
" செயினை திருப்பிக் கொடுத்துட்டாங்கப்பா" என்றார். "அருப்புக் கோட்டை
அடகுக் கடையிலிருந்து வாங்கிட்டு வந்து   திருடிட்டுப் போன பையனோட அப்பா
சாயங்காலம் கொண்டுவந்து குடுத்துட்டுப் போனாரு. கடன் வாங்கித்தான் நகைய
மீட்டுக் குடுத்திருக்காரு. தீபாவளி செலவுக்குக் கூட பணம் இல்லைன்னு
அழுதாரு. பார்க்க ரொம்பப் பாவமா இருந்துச்சு. சரி , செலவுக்கு வச்சுக்கச்
சொல்லி ஒரு ஐநூறு ரூபாய் பணம் கொடுத்தேன்" என்று சொன்னார்.



இரு நாட்கள் கழித்து ஊருக்குப் புறப்பட்டோம். ஒரு மணி நேர விமானப் பயணம்
தொடர்ந்து இருமணி நேர கார்ப் பயணம். வீட்டினை அடைந்தபோது இரவு பத்து
மணியாயிற்று. ஒரு வருட இடைவெளியில் அனைவரையும் மீண்டும் சந்திக்கும்
நிகழ்வு. தூக்கக் கலக்கத்தில் எழுந்துவந்து என்னைப் பார்த்துச்
சிரித்தான் பொடியன். அவன் கழுத்தில் தொங்கிய   தங்கச் சங்கிலி விளக்கின்
ஒளியில் மின்னிய

The Black Superman

This appears to be an interesting documentary. I like it that the narrative is from the view point of the opponents.

A song from my childhood:

by Johnny Wakelin & the Kinshasa Band

This here's the story of Cassius Clay
Who changed his name to Muhammad Ali
He knows how to talk and he knows how to fight
And all the contenders were beat out of sight
Sing, Muhammad, Muhammad Ali
He floats like a butterfly and stings like a bee
Mohammed, the black superman
Who calls to the other guy I'm Ali catch me if you can

Now all you fight fans, you've got to agree
There ain't no flies on Muhammad Ali
He fills the arena wherever he goes
And everyone gets what they paid for
Muhammad, was known to have said
You watch me shuffle and I'll jab off your head
He moves like the black superman
And calls to the other guy I'm Ali catch me if you can

He says I'm the greatest the worlds ever seen
The heavyweight champion who came back again
My face is so pretty you don't see a scar
Which proves I'm the king of the ring by far
Sing, Muhammad, Muhammad Ali
He floats like a butterfly and stings like a bee
Mohammed, the black superman
Who calls to the other guy I'm Ali catch me if you can
Sing, Muhammad, Muhammad Ali
He floats like a butterfly and stings like a bee
Muhammad, the black superman
Who calls to the other guy I'm Ali catch me if you can
I'm Ali catch me if you can

source: Lyrics-Top.com, Firstshowing.net

Oho Ladies review Ayan

The request was to review the movie in one line hoping against hope that plot details won’t be spilled. I underestimated their skill set. If any aspiring director wants help with their one line story narration, please contact the Oho ladies.

 HurricaneC: An entertainer with rich visuals and well choreographed (whats the right word?) fights. But there was one song too many for sure!

Thalaivi: Decent movie with classic cinematography, locations.. and of course SURIYA. And ohh, 'Technology' too.

GCMS: Surya again proved, he is still a mass hero. Very first stunt sequence kalakitanga.... Second half of the movie seemed to be dragging. Ninje Ninje...song cinematography was excellent.

Apoorva Sahodhiri: The story is all about a charming and educated hero(Surya) who works for a smuggler(Prabhu) but turns out to be …

(major spoilers revealed at this point)

…while Viewers are educated how the criminals are smuggling diamonds and drugs.

Extras:

Movie is not lengthy but with expected twist and turns (Then they are not twists any more LOL).

LOL? Must be LEL (Laughing Evil Laugh)

Stunt sequence and graphics are outstanding.
Harris musical score on songs works good.
Antony’s editing is wonderful. Africa is colorful from the camera views.
SURYA has done great and with his six pack abs ;) . Costume designer has
done great job:)
Prabhu and Jagan have done well. Tamannah has to go a long way.
Can see the movie once.

While the ladies were gushing over Surya, Oho guys were responsibility personified – taking care of the kids, humanity, future etc

re⋅spon⋅si⋅bil⋅i⋅ty [ri-spon-suh-bil-i-tee]

–noun, plural -ties.

1.
the state or fact of being responsible.

2.
an instance of being responsible: The responsibility for this mess is yours!

3.
a particular burden of obligation upon one who is responsible:the responsibilities of authority.

4.
a person or thing for which one is responsible: A child is a responsibility to its parents.

5.
reliability or dependability, esp. in meeting debts or payments.

—Idiom

6.
on one's own responsibility, on one's own initiative or authority: He changed the order on his own responsibility.

re⋅spon⋅si⋅bil⋅i⋅ty [ri-spon-suh-bil-i-tee]: Oho guys

Thalaivar enters The Office

Sort of.

I was watching this episode of Steve Carrell’s The Office and have sufficient reason to believe that Rajinikanth was mentioned in the sitcom.

Sample the following dialog exchange:

Kelly: You know what my middle name is? Rajinigandha! And I hate it! I hate it!

Kevin: I thought Rajinigandha was a boy’s name.

They are obviously referring to Rajinikanth.

And that’s how, like a Ninja, Rajinikanth has crept into prime time US television.

Is Shankar behind this surreptitious marketing ploy for Iyandhiran? Maybe. Maybe.

Do I need help? Definitely. Definitely.

Susan Boyle - my new idol

Inspiration and elation comes from the strangest sources at times

Use this L.I.N.K as embedding appears to be disabled.

You can never deny talent.

I dreamed a dream in time gone by
When hope was high
And life worth living
I dreamed that love would never die
I dreamed that God would be forgiving.
Then I was young and unafraid
And dreams were made and used
And wasted
There was no ransom to be paid
No song unsung
No wine untasted.
But the tigers come at night
With their voices soft as thunder
As they tear your hope apart
As they turn your dream to shame.
And still
I dream he'll come to me
That we will live the years together
But there are dreams that cannot be
And there are storms
We cannot weather...
I had a dream my life would be
So different form this hell I'm living
so different now from what it seemed
Now life has killed
The dream I dreamed.

Thanks BritainsSoTalented on Youtube

Polluted Pillaiyaar or Polluting Pillaiyaar

Ganapathi Babba Bay Area

Prose in praise of AR

“Thank God its Friday? Whoever came up with that phrase?”, he asked himself one more time. It had been a rather stressful day. He couldn’t remember when Thursday had ended and where Friday began. The date line faded amidst cross-country conference calls; Phone calls that tried to put out a major fire and retain a major customer. The day and the work week was thankfully over – only embers and mild embarrassment remained from the situation. He dragged his heavy legs to the car standing alone in the parking lot.  After tossing his trusty bag on the passenger seat, he eased the car into the deserted streets and finally on to the highway.

Smooth sailing for a full five minutes and then a sea of red; Brake lights everywhere. He was too tired to  play the lane switching game. He just settled his right foot on the brake and stared intently at the license plate of the truck in front of him. “Maybe I’ll call someone and while away the time”, he thought to himself. The cell phone was in the bag that was just out of his reach. He tried leaning towards his bag which inadvertently made the car move forward a little. He panicked and gave up on that effort. Radio – at least I can have a one way conversation – he mused and switched on the talkathon. Three different favorite stations were cribbing over the economic downturn. The music stations had all synched up on advertisements. Is the iPod there? – he glanced at the coffee holder. Hooray for little mercies – there it was the 2 GB freebie he had got two years ago through a friend. It still played all right but looked like it had spent some time under the car’s wheels. It still played all right – that was the key.  He had purchased an album the beginning of the week and hadn’t bothered to listen to even one song.

Delhi 6

Rahman was everywhere the past two weeks. He was quietly showing up at the Golden Globes, BAFTA and a few other award shows that seemed to have been put together for the first time. Rahman had already won in every one of those award shows. That warmed his heart a little bit. “Good for him. Jai ho!” he passed a mental note of appreciation to AR. He randomly chose a song from the album and continued staring intently at the slow moving traffic. A drop of rain splattered dramatically across the windshield. The first of the conquerors staking claim on a new land. Will more come? He leaned and looked up at the sky. The dark clouds, if they were there, were well camouflaged against the dark sky. A few more drops now gave company to the pioneering drop. He went back to staring at the brake lights.  The song was ‘Dil gira dafathan’ – according to the marquee in the player. – and it was playing unobtrusively in the background. Another new playback singer for sure – he thought to himself – maybe the joke that Rahman walks down the streets in disguise and picks random people to sing his songs has some truth in it. What IS Dafathan anyway? These Hindi songs are getting to sound more foreign than Desi – he lamented man hi man. Dil gira Dafathan – The heart fell Dafathan? - maybe Dafathan is the squishy sound a bloody heart makes when it is dropped to the floor – he chuckled at his own gross humor. His mirth was cut short by stronger signals reaching his brain via the ear drums. Wait a minute… this was actually good. He clicked the relevant button to make the song play back from the beginning.

 

 

The music evoked all sorts of memories for him. The first time the strands of Roja thrilled his senses was an evergreen time – he was on a picnic with his high school friends soaking in the beauty of Manjolai hill station. They hadn’t stopped playing the movie’s songs for the rest of the academic year. He mulled on his friends from what seemed like a previous life. That year was a transition in many ways – end of school life – moving out of the house – responsibility kicking its way in – new music from a newcomer.

He broke away from his reverie. The song that had consumed his car was now in repeat mode and had started playing from the beginning again. As if on cue, the traffic started moving with the crescendo of the instruments. Will the first strands of the guitar in this song inspire a new generation as the ones from Ilaiyaraja’s “Sendhoorapoove” did for a previous one? Without a visual aid, this particular song, dil gira dafathan, somehow triggered images of the song “En vaanile ore ven nila” - specifically the slogan “Music the life giver” from a carefree Rajinikanth’s T-shirt flashed across his inner eye. Thoughts of content and hope warmed his soul as he continued his journey home – to loved ones – to a weekend of music and relaxation and of course the Oscars. Thank God its Friday!

Musical support: singingphotons.net

Cinema – March

TV

Tropic Thunder:

Drowned by hype. It had a few laughs but it was not as funny as I expected it to be. Tom Cruise was the funniest.

At the movies

Watchmen:

An adult superhero movie. Strictly okay. Karadi’s one-liner summed it up - ‘Kadisiyila idhu oru oya padama?’

Online

Maltese Falcon:

I have read the story of course. Didn’t get the plot in its entirety then. Didn’t get it after watching the movie. The movie is a bit of a cultural icon – Sam Spade, the character, is practically the guiding light for film noir. “you’re a good man, sister” – is often quoted. Fat Man and Little Boy – character names used to identify the bombs that hit Japan – it doesn’t get more iconic than that.

The Man who knew too much:

The most bollywood-ish of Hitchcock movies I should say. Good narrative but the ending is a bit dated – especially for someone used to a healthy does of Indian movies. The ‘Que sara sara’ tune is well used.

Justice League: The New Frontier:

Superman is under-used but overall a nice comic book movie. Need them once in a while.

Gonzo: The Life and Work of Dr. Hunter S. Thompson

Nicely told documentary but it did not work for me.

a) I haven’t read any of Hunter Thompson’s work. My mistake.

b) I think the literary crowd tends to glorify non-conformists a bit too much in this country.

Laakhon ki baath

A delightful Basu Chatterjee comedy. Interesting in a way that there are no ‘good’ people in the movie. Everyone is shady at some level.

Transsiberian

On hindsight, there is not much of a plot. However, the build up of suspense and atmosphere was expertly done. Good thriller.

The Magnificent Seven

The movie that was inspired by Akira Kurosawa’s Seven Samurai which also inspired Sholay. Western drama that would have thrilled me in the teen years now just a tick on my check list.

88 Minutes

It pains me to see Al Pacino in these stupid movies.

DVD

Saw

It is as gory as any prime time episode of a crime serial. Nice twist at the end. Didn’t see it coming.

Blood Diamond

I like it when a movie tackles a serious subject by focusing on the issue rather than use any of the actors’ histrionics. The movie sucks you into Sierra Leone and its issues.

Seabiscuit

A grieving father, a lonely horse whisperer, a partially blind jockey and a stubborn race horse – together they lifted the spirits of America during the Great Depression. Where is the Seabiscuit of this age?

Movie of the month:

Blood Diamond

Princess Inca levitates

Wonder what Yogi Pullavar would say!

ICC team rankings

Who is the most dominant team in world cricket today? Which team can change the course of a match regardless of the conditions? The answer may (not) surprise you!

Technorati Tags: cricket cartoon,ICC team ranking

An Insomniac’s camera

Around the house, in the guise of sleeplessness.

Technorati Tags: insomnia,3AM,deeptrance

DTC – Wag the dog

I have a conspiracy theory for everything.

Technorati Tags: deeptrance,comics,news,chrisbrown,rihanna

DTC – As an engineer

Thing I learnt at mepco:

Oogaism – the art of getting away with absurdity

DTC – Super underwear

DTC – Now showing

DTC – Seh-whacked

With due respects to the fan who put up the ‘Seh-whacked’ banner during the game.

Deep Trance Comics

Pseudibis papillosa sighting

I saw a family of Red-naped Ibis cranes in Rajapalayam during my last visit there. I was certain that these birds had taken refuge in this small town by way of a respite from their hundreds of thousands of miles of migration between strange lands.It came as a surprise that these birds are indeed common to South India. Never seen one before. Took some time to track down the species – visual search on the internet is still not there yet. Finally stumbled upon a useful site in the form of birding.in.

The cranes were mostly perched on the tallest of branches and were best in view when they were atop one of the many coconut trees. With a simple point and shoot camera, I was only able to get the frustrating pixelated blurry zoom shots. On the day I left the place, however, I was on the terrace and noticed one on a tree and this is the best shot I could get during the entire trip. I’ve added a better picture of the crane from birding.in.

The pseudibis papillosa has a very unique howl like call. Certainly not a song bird!

BirdLife International (2008) Species factsheet: Pseudibis papillosa. Downloaded from http://www.birdlife.org on 9/3/2009

More sewage in S.F. Bay? This has to stop.

More sewage in S.F. Bay? This has to stop. This week, there have been at least four major releases of treated and untreated sewage into San Francisco Bay, constituting more than 1 million gallons of effluent. This is in addition to the more than 400,000 gallons of sewage dumped into the Bay last week after a treatment plant in Sausalito sprung a leak. Obviously, none of this is good for the Bay. This sewage threatens to spread disease among birds and wildlife, and diminish the overall health of this vital ecosystem. But beyond that, it makes the Bay unhealthy for the communities that rely upon it for recreation and commerce. There is no law that says that San Francisco Bay must eat millions of gallons of sewage every time it rains. Clearly, this has to stop, and we need your help to bring this issue to the attention of our local Congressional representatives who can help.  Send a letter to your representatives today.

Powered by Qumana

Cinema - February

Online

Man on Wire: The ‘height’ of mischief. This was a lovely narrative and Philippe Petit’s stunt during the Oscars was a good motivator to check this out.

Out of Africa: Meryl Streep is truly an actress of a thousand accents. Despite the anticipation the shot among the flamingoes was not a let down. It was like reading a classic on those bygone lazy summer days.

Dog Day Afternoon: Strictly okay – not sure why it was deemed a classic.

The Corpse Bride: Tim Burton and Johnny Depp – quirky partnership in an animated musical of the macabre. Loved it.

Meet the Robinsons: Disney animations are not what it used to be.

Broken Flowers: Dull. Nothing like ‘Lost in Translation’. Tilda Swinton was a surprise.

Cashback: Quirky fantasy movie about an insomniac. If only insomnia had such delightful side effects.

Surf’s up: My third animated movie of the month – truly waking up the inner child this month.

DVD

Kismat Konnection: Juhi Chawla was the stand-out actor in an otherwise average feel-good movie.

Three days of the Condor: Cerebral spy movie – sign me up. The last couple of scenes were chilling in their clear prediction of the world’s dependency on oil. This movie will not be out of place even if it were released today.

At the movies

Naan Kadavul – check out my disturbed account here

Movie of the month: Out of Africa

Cinema - January 09

At the movies

The Curious Case of Benjamin Button - Wifey liked it more than me. Review here

Ghajini - I shouldn't say a shade better than the Tamil original coz I hardly remember watching it. Kardai, my co-conspirator feels that Surya was better in the romantic portions (alli saaptruvaan maama - was the exact comment). "Kaise mujhe tu mil gayi" - a lovely song from Rahman.

Slumdog Millionaire - appreciated grudgingly http://inadeeptrance.blogspot.com/2009/02/of-slumdogs-and-slumgods.html

Karadi comment - "oru padaiyappa paaththa effect" - I guess he liked it.

On TV

Superman Returns - under whelmed by a superhero http://inadeeptrance.blogspot.com/2009/01/cinema-superman-returns.html. Karadi comment - yaen ippadi gay-thanamanana movie ellaam paakkara?

Starsky and Hutch - used to watch grainy reruns on Rupavahini in the '80s. The comical adaptation forced a few guffaws. Made me wonder about the lack of buddy cop movies in Thamizh or Hindi cinema. Guess the police system back home doesn't support that concept - geared towards one man army revenge sagas.

Netflix streaming

Untraceable - In the end just stayed on with the only aim of finishing the movie.

DVDs

Saroja - A decent thriller. Me likey.

The Holiday - "Who ordered this chick flick?" said I forcing some indignant tone. "Let's just say that it was me to the rest of the world" quipped Wifey. I ended up watching the full movie with MIL while Wifey continued with her more meaningful life.

Friends with money - The kind of dialogues that make you want to gulp reflexively when senior family members are around. Escaped from the hall and let wifey and MIL complete the movie. These movies have been in my list for a couple fo years now - I must have gone through a curious phase when I placed them in the queue. There I said it - it was I who selected these movies.

Hot fuzz - Much lke Shaun of the dead, starts brilliantly and fades into bloody gore. Good in parts.

Harold and Kumar: Escape from Guantanamo Bay - Our guilty pleasure - reefer movies. The Harold-Kumar ones are right up there with the best.

Movie of the month: Slumdog Millionaire

Powered by Qumana

Billi-6

Billi-6, originally uploaded by DeepTrance.

An interesting choice to make